Later vestigde hij zich in de omgeving Zweeloo. Hij was werkzaam als boer, handelsreiziger, directeur van een bejaardentehuis en conferencier. Wegens zijn slechte gezichtsvermogen moest hij stoppen met werken. Daarna legde hij zich toe op zijn grootste hobby: het schrijven. Voor het schrijven gebruikte hij speciale hulpmiddelen, zoals een speciale typemachine met extra grote letters, loepen en extra belichting.
Sieben schreef Drentstalig. Zijn werk omvat tal van revues, toneelstukken, verhalen, gedichten en liedteksten. Zijn werk laat zich typeren als lichtvoetig en humorvol en aldus toegankelijk voor een breed publiek. Hij merkte op: “ik heb niets uit te dragen, geen pretenties, maar ik wil dat mijn verhalen in de eerste plaats herkenbaar zijn. Dat mensen erom kunnen lachen of om kunnen janken”. Sieben was lid van de Drentse Schrieverskring.
Bibliografie
1983 Van heuren zeggen. (Het Drentse Boek)
1986 Van de mörreng töt de aovend. Een Drentse streekroman. (Het Drentse Boek).
1988 Van komen en gaan. Een Drentse streekroman. (Het Drentse Boek).
1989 Waar liefde woont. Lief en leed in een Drents bejaardenhuis. (druk Krips Repro Meppel).
1991 De jonge Johanna. (druk Krips Repro Meppel).
2001 De veurdeur is lös, bij ’t aol volk. Gedichtenbundel. (uitgegeven door ’t Aol Volk te Emmen).
Hij schreef revues, toneelstukken en een veelheid aan korte schetsjes ( o.a. onder pseudoniem Tingeling de feuilleton “De wereld van Joppie” . Leverde bijdragen aan de bloemlezing: Midwinter in de olde landschap (1984 en 1991).